Duivensport na WOII

De tijd dat bepaalde 'hokken' later in het seizoen (augustus/september) sterren van de hemel vlogen, ligt al vele jaren achter ons. Het begonZoals zoveel in de duivensport, in België. Dat is ook waar de beste duiven vandaan komen, wat logisch is als je je realiseert dat de Duitsers namen nog veel meer duiven in beslag in Nederland dan in België tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Nederland waren er in 1945 bijna geen duiven meer. In België zaten er nog wel een paar ondergedoken en die waren natuurlijk niet de beroerdste. In het boek 'Het Geheim der Kampioenen' (Het geheim van kampioenen), gepubliceerd in 1945, geschreven door mijn vader Piet de Weerdbeschrijft hij hoe hij samen met Jef Oomens (voor mij oom Jef) naar België reed om een aantal goede duiven terug te brengen naar Nederland om om de duivensport te stimuleren hier weer. Deze missie was opgedragen aan Dr.. Bom, de zogenaamde eerste duivenliefhebber in ons land, die in de zomer van 1944 een brief stuurde naar de combinatie Gebr. Oomens-De Weerd met de volgende tekst: "Ik hoop dat u het voortouw zult nemen in herbouw wat vernietigd is." Zo werd de duivensport in Nederland na 4 jaar oorlog nieuw leven ingeblazen onder impuls van de Gebr. Oomens en Piet de Weerd. Het Geheim der Kampioenen' was natuurlijk de selectie en mijn vader was al een pionier!

Dopinglijst

De superresultaten in België kwamen aan het einde van de vorige eeuw (wat lang geleden lijkt, maar het niet is) door corticosteroïden. En ze zijn nunatuurlijk prominent op de dopinglijst. Over een periode van 35 jaar zijn de corticosteroïden - geproduceerd in de bijnierschors van mensen en dieren - naar mijn mening de belangrijkste chemicaliën dat de prestaties beïnvloeden van onze wedstrijdduiven. En eigenlijk is het niet eens een directe stimulatie, maar volgens mij meer een verandering van de hormonale 'huishouding' van de behandelde duiven. Dat blijkt ook wel, want door te dimmen en te verlichten bereik je ook een uitstel van de rui en daar gaat het om. Bij duiven die nog lang niet hormonaal in de rui zijn, spelen de geslachtshormonen een meer prominente rol (motivatie) en daarom vliegen ze sneller naar huis en zijn ze vooral meer gefocust. Dit is een theorie die ik na vele jaren onderzoek heb geformuleerd.

Corticosteroïden worden niet meer op grote schaal gebruikt, de kans om gepakt te worden is vrij hoog en dopingovertreders worden snel gestraft. Langzaam maar zeker werd er ook naar andere stoffen gekeken en werden er een aantal groepen gevormd, zoals:
1. Corticosteroïden
2. Anabole steroïden
3. Niet-steroïde ontstekingsremmers
4. Bètablokkers
5. Diuretica of 'maskerende stoffen', stoffen die dopingproducten sneller uitscheiden.

De vreemd en zelfs bizar ding over dit hele verhaal is dat het a soort kopie van de dopingreglementen voor mensen en ruiters. Ik durf te zeggen dat door duiven er is zo ongeveer niets bekend over al deze stoffen in termen van doeltreffendheidAfgezien van de corticosteroïden. Slechts een paar mensen weten ervan en er wordt nauwelijks onderzoek naar gedaan! Het is ook niet echt levensvatbaar. De studies zijn onbetaalbaarVooral als je nog allerlei drempelwaarden moet berekenen die kunnen optreden als gevolg van 'voedselverontreiniging'.
Menselijk sprekend, de dopingprobleem is een puinhoop ondanks het feit dat er veel geld beschikbaar is en de meetbaarheid veel groter is. Natuurlijk kun je van alles in een duif stoppen en het later meten in uitwerpselen (urine), bloed of veren, maar de vraag zou moeten zijn: "Heeft dit een positieve invloed op de prestaties?" Dit is bijna onmogelijk te meten bij duiven, vooral omdat ze ook een paar (?) dagen in de mand zitten.

De Belgen hebben een zogenaamde Rode lijst opgesteld bestaande uit de volgende groepen:

A. Lijst van verboden producten

1. Corticosteroïden
2. Bronchusverwijders inclusief B-agonisten
3. Anabole steroïden
4. Niet-steroïde ontstekingsremmers
5. Verdovende pijnstillers
6. Pijnstillers
7. Stoffen met een effect op het zenuwstelsel, waaronder cafeïne
8. Synthetische hormonen en groeibevorderaars

Er zijn hier een paar honderd producten toegevoegd en de lijst wordt alleen maar langer. Opgesteld door een aantal dierenartsen die een speciale interesse in postduiven hebben, maar meestal geen fulltime duivendierenartsen, zoals gezegd een kopie van de humane en hippische dopinglijsten en niemand die weet of, en zo ja, wat dat met onze duiven kan doen!

Als een bestanddeel ofwel van nature voorkomt bij duiven (geproduceerd in het lichaam) ofwel kan worden aangetroffen als gevolg van contaminatie van voedsel, worden beslissingsgrenzen gebruikt waarvan de waarden duidelijk hoger zijn dan die welke worden aangetroffen bij bestanddelen die in het lichaam worden geproduceerd of bij bestanddelen die worden veroorzaakt door contaminatie van voedsel. Daarom worden alleen duidelijk verhoogde semi-kwantitatieve meetwaarden in aanmerking genomen voor de toediening van een verboden stof. Deze beslissingsgrenzen worden niet vrijgegeven om manipulatie en fraude op basis van deze gegevens te voorkomen.

Het is belangrijk om te weten dat bepaalde planten of schimmels kan stoffen bevatten in lagere of zelfs hogere concentraties, die hierboven zijn opgesomd. Hoewel alleen uitzonderlijke concentraties van deze stoffen tot een positieve analyse leiden, is het in elk geval niet aan te raden om dergelijke planten en schimmels aan postduiven toe te dienen. Elke liefhebber is en blijft verantwoordelijk voor de (extracten van) planten en schimmels die hij aan zijn reisduiven toedient. Hetzelfde geldt voor producten die deze planten of schimmels kunnen bevatten: de liefhebber (en alleen de liefhebber) is en blijft verantwoordelijk voor de producten die hij aan zijn duiven geeft.
Bovendien zijn de meeste van deze planten en schimmels giftig en kan daarom een ernstig probleem vormen voor het dierenwelzijn.

B. Manipulatie

Producten die de endogene of exogene concentratie van stoffen in urine, uitwerpselen/veren kunnen wijzigen met als doel de integriteit van het monster te wijzigen (met inbegrip van, maar niet beperkt tot, diuretica).
Al met al is het een uiterst moeilijke kwestie met zeer weinig wetenschappelijke kennis en gepaard gaan met enorme kosten van dure onderzoeken en dure moeilijke rechtszaken!